Αντιληπτική φάρσα

 Πολεμάς την επιπολαιότητά σου, τη ρηχότητά σου, έτσι ώστε να δοκιμάσεις να πλησιάσεις τους άλλους χωρίς απατηλές προσδοκίες ,χωρίς υπερβολική προκατάληψη, ελπίδα ή υπεροψία, προσπαθώντας όσο
μπορείς να μην μοιάζεις με τανκ, χωρίς κανόνια, πολυβόλα και ατσαλένια θωράκιση. 

Τους πλησιάζεις  πατώντας στα δάχτυλα και όχι ξεριζώνοντας τη χλόη με τα ερπυστριοφόρα πέλματά σου, δέχεσαι με ανοιχτό μυαλό να αναμετρηθείς μαζί τους σαν ίσος προς ίσο και παρόλα αυτά δεν αποφεύγεις να τους παρεξηγήσεις. Μπορεί εξάλλου το μυαλό σου να λειτουργεί σαν τανκ..


Τους παρεξηγείς πριν ακόμα τους συναντήσεις, ενώ περιμένεις να τους συναντήσεις ˙ τους παρεξηγείς ενώ βρίσκεσαι μαζί τους ˙ και μετά γυρίζεις σπίτι σου , μιλάς με κάποιον άλλον για τη συνάντηση και τους παρεξηγείς ακόμα μια φορά.


 Κι επειδή το ίδιο ισχύει εν γένει για τους άλλους με σένα, η όλη υπόθεση είναι μια τρομερή πλάνη που στερείται οποιασδήποτε αντίληψης, μια εκπληκτική φάρσα εσφαλμένης αντίληψης.

        
Κι όμως, τί κάνουμε γι αυτή τη σημαντικότατη υπόθεση που λέγεται οι άλλοι άνθρωποι ,η οποία χάνει τη σημασία που νομίζουμε ότι έχει και αποκτά σημασία καταγέλαστη; Τόσο ανίκανοι είμαστε όλοι να προβλέψουμε τις εσωτερικές διεργασίες ο ένας του άλλου; (….)Παραμένει γεγονός ότι να το να καταλαβαίνεις τους ανθρώπους σωστά δεν είναι η ουσία της ζωής έτσι κι αλλιώς. 


Η ουσία της ζωής είναι να τους καταλαβαίνεις λάθος, να τους καταλαβαίνεις λάθος και πάλι λάθος και ξανά λάθος και μετά, αφού το ξανασκέφτεσαι προσεκτικά, να τους καταλαβαίνεις και  πάλι λάθος.(…) Το καλύτερο θα ήταν ίσως να ξεχάσουμε το αν πέφτουμε μέσα ή έξω με τους ανθρώπους και να συμμετέχουμε από απλή περιέργεια..

Αμερικανικό ειδύλλιο, Philip Roth

 ;)προσθήκη smiley ,optional!